گزارش صعود به قله سماموس ۱۸ و ۱۹ آبان ۹۶
به نام خداوند مهربان
گزارش صعود(دومین برنامه استانی ۳۱ قله )صعودمشترک باشگاه کوهنوردی واسکی دماوندو گروه کوهنوردی وسنگنوردی ماهین به بام استان گیلان قله سماموس۸۹ ۳۶متر
سرپرست برنامه:جناب آقای اشتری
لیدر و راهنمای محلی:جناب آقای خوش دل
همنوردان
خانم ها: سهیلا حمیدپور،شیده کرمی،رویا قلی نژاد،مینا رحیمی،طیبه ابراهیمی،الهام تیمورزاده.
آقایان: محمد بلبلی زاده، افشین شهلا،پژمان پورشیرزادی،ابراهیم ابویی،بهبود جعفری،محمد محمودی،کیوان ضیایی،هوشنگ حسنی،پیمان.
سُماموس (سماموز) یا قله سمام نام قله‌ایست با ۳۶۸۹ متر ارتفاع، در محدوده رشته کوه های البرز غربی، مرتفع‌ترین قله مشرف به دریای خزر و بلندترین قله استان گیلان است که در جنوب کلاچای و رامسر، مرز جنگل های شمال و دره اشکور قرار دارد. این قله در شرقی ترین قسمت استان گیلان (هم‌مرز با استان مازندران) در شهرستان رودسر قرار دارد و روستاهای جواهرده (رامسر)، جنت‌رودبار، چورتی (سادات‌شهر)، جواهردشت (کلاچای)، کاک‌رود و پرچ‌کوه (رحیم‌آباد) در نزدیکی آن واقع شده اند.
نام سماموس به معنی زیر آسمان می باشد. این کوه آسمانی مانند جزیره ای است که جنگل های بسیاری آن را احاطه کرده اند. این جنگل ها تا ارتفاع حدود ۲۰۰۰ متر پیشروی کرده اند و از آنجا به بعد این سبزی و چمن زارها هستند که جای درختان جنگلی را می گیرند. در ارتفاع ۳۰۰۰ متر به بعد هم صخره و سنگ و یال و برف چال های فصلی اند که صعود این قله را هرچه زیباتر و متنوع تر می کنند.
بر روی قله، امامزاده‌ای قرار دارد به نام آقا سماموس که در حقیقت به نقل برخی از تاریخ نگاران همان کارکیا یحیی کیایی از شاهزادگان کیایی لاهیجان است.
شرح برنامه: طبق هماهنگی ها و قرار قبلی ساعت ۲۲ روز چهارشنبه ۹۶/۸/۱۷ در ترمینال غرب همدیگر را ملاقات کرده و در ساعت ۲۳ سوار اتوبوس شده و تهران را به مقصد رامسر ترک کردیم و ساعت ۶ صبح روز پنجشنبه ۱۸ آبان ماه به شهر زیبا و بارانی رامسر رسیدیم.از اتوبوس پیاده شده با تنفس هوای ابری، مه گرفته و پاکیزه شمال جان تازه ای گرفتیم و کوله ها را برداشته و بلافاصله سوار مینی بوسی که از قبل جناب اقای خوش دل هماهنگ کرده بودند شدیم و به سمت جواهر ده حرکت کردیم.طول مسیر پوشیده از جنگل ها و درختان زیبایی بود که با رنگ های درخشان پاییزی خودنمایی می کردند و در میان ابر و مه محصور شده بودند.توصیف آن همه زیبایی در کلام نمی گنجد.
بعد از تقریبا ۲ ساعت راه و لذت بردن از مناظر دیدنی و عبور از جاده ای جنگلی و مه گرفته به محلی رسیدیم که به وسیله ی نیروهای نظامی کنترل میشد و محصور بود.به دلیل وجود معدن و استخراج از آن کنترل شدیدی صورت گرفت که با وجود هماهنگی های قبلی نیز تقریبا ۴۰ دقیقه منتظر اجازه و مجوز ورود بودیم و سرانجام با تلاش های آقای اشتری،آقای خوشدل و خانم حمیدپور مجوز ورود را گرفته و وارد مسیر شدیم.در تمام مسیر کوه چندین کارگاه و جاده ایی ایجاد کرده بودند که تقریبا تا قله ادامه داشت که متاسفانه بکر بودن و زیبایی طبیعی کوه را برهم زده بود.بعد از گذر از چندین کارگاه اتومبیل دژبانی مجدد مینی بوس را نگه داشت و اعلام کردند که به دلیل بستن درب ورودی مینی بوس می بایست زودتر از محل خارج شود بنابر این زودتر از مکان مورد نطر از مینی بوس پیاده شده و کوه پیمایی را در ساعت ۹:۱۵ دقیقه صبح در ارتفاع ۱۹۴۳ متری شروع کردیم.جاده آسفالت بود و تقریبا بعد از یک ساعت کوهپیمایی تصمیم بر این شد که صبحانه ای کوتاه و مختصر میل شود تا مجدد و هرچه سریعتر به مسیر خود ادامه دهیم.بعد از صرف تقریبا بیست دقیقه صبحانه ساعت ۱۰٫۴۰ دقیقه حرکت خود را از ارتفاع ۲۰۰۰ متری شروع کردیم.هوا بسیار دلپذیر بود همراه با مناظر بی بدیل و چشمگیر از رقص ابرها بر دامنه کوه و هر یک از همنوردان در طول مسیر مشغول عکسبرداری بودند و مناظر و طبیعت زیبا را ثبت می کردند.بعد از تقریبا یک ساعت پیمایش در میان راه راننده ای جوانمرد همراه با نیسان برایمان ایستاد تا مارا به ارتفاع مورد نظر برساند و بدین ترتیب از برنامه جلو افتادیم و بخشی از زمان از دست رفته جبران شد.بعد از رسیدن به انتهای جاده از نیسان پیاده شدیم و ۴نفر از همنوردان تصمیم گرفتند که از آمدن به قله صرف نظر کرده و همرا با وانت نیسان به پایین برگردند و بقیه به راه خود با وجود وزش بادی شدید تقریبا ۳۰ تا ۴۰ کیلومتر در ساعت به راه خود ادامه دادیم.ساعت ۱۱/۴۵بمسیرادامه دادیم
هرچه بیشتر ارتفاع می گرفتیم بر میزان و شدت باد و سردی هوا و برف افزوده می شد اما از توان و اراده هیچ یک از همنوردان کاسته نشد.با افزایش شدت باد سرپرست برنامه تصمیم گرفتند به وسیله طناب انفرادی هریک از افراد هم طناب شده تا از بر هم خوردن تعادل بر اثر وزش باد شدید و بروز حوادث جدی و سقوط جلوگیری به عمل آید.
سرانجام بعد از پیمایش در میان باد شدید و برف نهایت در ساعت ۱۴ به قله زیبای سماموس رسیده و برای استراحت و تجدید قوا و پناه گرفتن داخل امام زاده ای که بر روی قله بود شدیم و بعد از ۳۰ دقیقه استراحت و صرف مختصر غذایی کوله ها را برداشته و بعد از چندین عکس یادگاری راه برگشت را در پیش گرفتیم و در ساعت ۱۷ به ارتفاع ۲۸۰۰ متری رسیده و با هماهنگی قبلی مینی بوس در انتظارمان بود و همگی سوار شده و تقریبا ساعت ۱۹ به روستای جواهر ده رسیده به همنوردانمان که برگشته بودند ملحق شده و برای استراحت و صرف شام به رستوران محلی رفته و در کنار همنوردان خاطره ای به یادماندنی رقم زدیم و در نهایت ساعت ۲۳ به ترمینال رفته سوار اتوبوس شدیم و با رسیدن به تهران در ساعت ۴ صبح روز جمعه ۱۹ آبان ماه برنامه به یادماندنی صعود به قله سماموس به اتمام رسید.
با سپاس فراوان از زحمات بی دریغ آقای اشتری بابت سرپرستی بی نقص برنامه و اقای خوشدل گرامی برای تمام هماهنگی های انجام شده در شمال کشور و راهنمایی بی عیب و کاست ایشان برای رساندن تیم به قله.
کل زمان رفت برگشت ازتهران۲۹ساعت
سرقدم حاج آقاحسنی
عقبدارآقای محمودی
عکاس آقاپژمان
مسئول فنی آقای اشتری
پزشگ گروه خانم حمیدپور
راهنمای برنامه استادعزیزم خوش دل
گزارش نویس برنامه خانم تیمورزاده
سپاس فراوان ازمدیرعزیزبابت هماهنگی
۲۱۹ دیدگاه