کفش مناسب برای دویدن در طبیعت ( تریل رانینگ) چه ویژگی هایی دارد؟

برای ورزشهایی که در طبیعت انجام می شوند ، کفش ورزشی بیش از هر وسیله ورزشی دیگری اهمیت دارد و انتخاب آن هم بسیار شخصی است. ممکن است کفشی که برای یک نفر کاملا مناسب است برای فردی دیگر بسیار آزار دهنده باشد. البته وجود انتخاب های متنوع هم پیدا کردن کفش مناسب را سخت تر کرده. من در طول سال چندین جفت کفش را امتحان می کنم و گاهی در موردشان نقدهایی می نویسم. سعی دارم در این مقاله با استفاده از تجربه خودم چند دستورالعمل کلی برای انتخاب کفش به شما ارائه کنم.

۱- قبل از خرید چندین جفت کفش را امتحان کنید

پاهای ما با همدیگر تفاوت دارند و تنها راه پیدا کردن کفشی که کاملا مناسب باشد ، امتحان کردن آنهاست. اگر امکان پوشیدن کفش های متفاوت را ندارید ، بهتر است با کمی تحقیق نقدهایی که درباره آنها نوشته شده را از منابع مختلف مطالعه کنید.

توصیه می کنم اگر کفشی را پیدا کردید که کاملا مناسب شماست و در مسافتهای طولانی آن را امتحان کردید و راضی بودید ، بهتر است به اون وفادار باشید و باز هم همان کفش را بخرید. باید در نظر داشته باشید که تولیدکنندگان معروف همیشه برای بهتر شدن در فشارند. در نتیجه ممکن است بعد از چند ماه دیگر از کفش دوست داشتنی شما تولید نشود. بد نیست زمانی که کفش مناسب خود را پیدا کردید از آن چند جفت تهیه کنید.

۲- برای خود اهداف واقع بینانه تعیین کنید

قبل از خرید کفش از خودتان سوال کنید : این کفش را واقعا برای چه کاری نیاز دارم؟ شاید شما آرزوی دویدن ۱۰۰ مایل در روز را دارید ، اما تنها روزی ۵ مایل در پارک محل زندگیتان تمرین می کنید. پس بهتر است کفشی بخرید که مناسب استفاده شماست.

۳- به کفی کفش دقت کنید

کفی یا زیره کفش یکی از اصلی ترین تفاوتها بین کفش هاست. بعضی فکر می کنند حجم کمتری از زیره مناسب تر است چرا که باعث ایجاد احساس طبیعی تر و عملکرد بهتر اندام می شود ( بیومکانیک در ورزش ) . بعضی دیگر طرفدار زیره ضخیم ترند چرا که اعتقاد دارند حفاظت بیشتری دارند و در نتیجه آسیب کمتری در پی خواهند داشت و در زمان دویدن بیشتر لذت می برند. تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شده و تا کنون مشخص نشده کدام سبک بهتر است . این یکی از آن انتخاب های شخصی است و شما باید تصمیم بگیرید کدام نوع زیره را دوست دارید.

اگر انتخاب شما کفش با زیره کمتر بود ( minimal shoes ) بهتر است تمرین را با مسافتهای کوتاه شروع کنید و به تدریج مسافت های بلند را امتحان کنید تا از صدمه احتمالی جلوگیری شود.

۴- در اغلب موارد کفش ضد آب مناسب نیست

کفش های ضد آب برای دویدن در طبیعت مناسب نیستند. این کفش ها بیشتر به درد کوهپیمایی می خورند . هنگام دویدن پاهای شما خیلی عرق میکنند و خاصیت ضد آب بودن به ضرر شما خواهد بود.البته استثنا هم وجود دارد. مثل مسیرهایی که خیلی گل آلودند یا مسیرهای برفی. در حالت کلی بهتر است کفشی انتخاب کنید که قابلیت تنفسی بهتری دارد.

۵- کفش با عاج مناسب را انتخاب کنید

در مقایسه با کفش های دو جاده ای ، کفش های دو در طبیعت احتیاج به عاج های خشن تری دارد تا در مسیرهای نرم و خاکی ، ناهموار ، سنگی و یا گل آلود عملکرد بهتری داشته باشد.زمان انتخاب کفش به محلی که قرار است از آن استفاده کنید دقت کنید. اگر بیشتر مسیر سنگی یا خاک سفت است ، انتخاب کفش با عاج کمتر مناسب است و اگر سطح زمین گل آلود یا پوشیده از خاک نرم بود ، بهتر است کفشی انتخاب کنید که عاج های خشن تری دارد.

{برای درک بهتر این مسئله می توانید تایرهای تراکتور و خودروهای معمولی را در نظر بگیرید. تراکتورها که در زمین های خاکی و گل آلود حرکت میکنند از تایرهایی با عاج های بزرگ استفاده می کنند. اما خودرو های معمولی که روی سطح سفت مثل آسفالت حرکت میکنند ، از تایرهایی با عاج های کوچکتر بهره می برند. م }

۶- کفش سفت یا نرم و انعطاف پذیر

اگر روی زمین های سخت و سنگی می دوید احتمالا دوست دارید کفش هایتان در برابر گوشه های تیز سنگها ، پاها را حفاظت کند. دو جور راه حل برای این مشکل هست . کفش های سفت و محکم ، کفش های نرم و انعطاف پذیر . هر دو این راه حلها مزایا و معایبی دارند. کفش های نرم نسبت به کفش سفت بهتر شوک ها را جذب میکنند و در عوض کفش های سفت حس طبیعی تری از زمین منتقل میکنند.

۷- عرض کفش

طراحی بعضی کفش ها به گونه ایست که در قسمت پنجه کمی پهن ترند . این کفش ها برای افرادی که پاهای پهن تری دارند قابل استفاده است و یا افرادی که مسافت های خیلی زیادی را می دوند. این پهن بودن به آنها امکان میدهد انگشتانشان به هم نچسبند. ایراد این کفش ها در این است که دقت کمتری دارند و می توانند دویدن را کمی دشوار کنند.

۸- وزن کفش

کفش های دو می باید تا جای ممکن سبک باشند و در عین حال بیشترین محافظت را از پای شما داشته باشند. اگر کفشی با سایز ۹ ( احتمالا سایز آمریکایی مد نظر بوده) وزن بیش از ۱۲ اونس (۳۴۰ گرم ) داشته باشد، یعنی کفش مناسبی نیست. فراموش نکنید تا حد ممکن کفش سبک تر انتخاب بهتری است.

چک لیست خرید کفش دو :

اندازه بودن کفش : هنگام انتخاب کفش همیشه کمی فضای خالی در جلوی سرپنجه ها در نظر بگیرید. قبل از خرید سعی کنید مدت زمانی کفش را بپوشید و با آن راه بروید. هر ایراد کوچکی هنگام خرید در مسافتهای بلند میتوانذ خیلی آزار دهنده باشد
تغییر ضخامت کفی کفش : دوست دارید کفش تان از پاشنه تا پنجه چقدر تغییر ضخامت داشته باشد؟ این مسئله بیشتر به حالت دویدن (running form ) و عملکرد شما بستگی دارد. ممکنه دوست داشته باشید این اختلاف صفر باشد یا ۱۲ میلیمتر یا بیشتر باشد. قبل از خرید در این مورد تصمیم بگیرید.( به بند۳ دقت کنید)
زبانه کفش : دقت کنید زبانه کفش درست در محل خود قرار بگیرد. این زبانه جلوی ورود سنگریزه ها به داخل کفش را میگیرند.
لبه های کفش : برای دویدن در زمین های خاکی با خاک نرم یا گل آلود کفش با لبه های بلند انتخاب کنید و برای دویدن روی سطوح سخت و سنگی کفش با لبه های کوتاه مناسب ترند.
وزن کفش : هرچه سبکتر بهتر.( The lighter the better ) همانطور که بالاتر گفتیم ۱۲ اونس (۳۴۰ گرم) برای سایز۹ مناسب است
قیمت کفش : به خاطر داشته باشید گران بودن یک کفش به معنی بهتر بودن آن نیست. کفش را براساس نیاز خودتان و ویژگی های کفش انتخاب کنید.