اپیدمی صدمه ACL در خانم های اسکی باز
به چه نحوی آسیب ACL ، در اسکی بروز می کند؟
اغلب آسیب های ACL (بیش از ۷۰%) , هنگامی رخ می دهد که اسکی باز وزن بدنش به عقب باشد و بر روی لبه داخلی اسکی فشار وارد شود. مکانیسم واقعی بروز آسیب ساده می باشد. هنگامی که زانو ها و کمر شما خم می باشد زانوی خود را به سختی به داخل می توانید بچرخانید. ولی به راحتی زانو به سمت خارج می چرخد.
بسیاری از اسکی باز ها در شرایط مختلف وزنشان به سمت عقب متمایل می شود. اسکی کردن بر روی موگل ، پریدن و در شرایطی بهم خوردن بالانس اسکی باز باعث می شود وزن به سمت عقب متمایل شود. انعطاف ساق پا زانو و پهلو به صورت طبیعی انجام می شود تا تعادل به هم خورده جبران شود و در شرایط عادی هیچ یک باعث آسیب نمی شود. به هر حال در بعضی شرایط نیرو های مضاعف یا ناگهانی باعث چرخش در زانو در جهت داخل بوجود می آید که احتمال اسیب دیدن در پی آن می باشد.
به صورت معمول برف به لبه های انتها و ابتدایی اسکی نیرو وارد می کند. اگر این نیرو به انتها یا نوک اسکی وارد شود نیروی برآیند ابتدا و انتهای اسکی یکسان نبوده و به همین دلیل این نیرو به فیکس منتقل شده و در نتیجه پنجه کفش اسکی در نهایت فشار چپ و راست از فیکس آزاد می شود. به هر حال اگر اعمال نیرو به نوک و انتهای اسکی یکسان باشد انتها و نوک اسکی به یک مقدار می چرخد و کفش از فیکس آزاد نمی شود. تمامی اسکی باز ها حالت گیر کردن لبه داخلی اسکی را می دانند. اگر این حالت
اتفاق بیفتد و زانو ها و کمر خم باشد و این پا از پای دیگر فاصله اش زیاد شود ، بروز مصدومیت برای زانو محتمل می باشد.
ASPEN, CO – NOVEMBER 29: Alexandra Daum of Austria misses a gate and skis off course during the first run of the Women’s FIS Alpine World Cup Slalom on November 29, 2009 in Aspen, Colorado. Daum suffered a leg injury and needed to be taken off the mountain via sled. (Photo by Doug Pensinger/Getty Images)
چرا خانم ها بیشتر از آقایان در معرض آسیب دیدگی زانو می باشند؟
باور بر این می باشد که خانم ها بیشتر از مردان در معرض چرخش زانو و آسیب دیدن ACL می باشند. بررسی ها نشان می دهد که خانم ها به دلایلی که عنوان می شود بیشر از آقایان در معرض آسیب ACL می باشند و اغلب خانم ها به این امر واقف بوده در صدد کاهش آسیب دیدگی می باشند.
تنها یک علت مشخص وجود ندارد که بازگو کننده بالا بودن نرخ آسیب دیدگی باشد . به این حالت مجوعه ای از دلایل این نرخ بالای آسیب را رقم می زند.
- فرم لگن:
لگن خانم ها پهن تر از کمر آنها و پاهای آنها می باشد. که این فرم باعث متفاوت بودن استخوانها و عضلات آنها نسبت به مردان می باشد. لگن مردها باریک تر بودن و باعث می شود که پاهای آنها و زانو در امتداد اندازه لگن آنها باشد. در مقابل به علت پهن بودن لگن خانم ها پاها و زانو ها در امتداد لگن نبوده و به مقداری بیشتر از مردان انحراف دارد. همین فرم لگن باعث آفزایش صدمه می باشد . با این حال این دلیل به صورت علمی تایید شده نمی باشد.
- حجم عضله :
پاهای خانم ها به نسبت عضلات کم حجم تری دارند . حجم عضله زیاد در بعضی مواقع مانع آسیب دیدگی می شود.
- واکنش عضلانی
بعضی شواهد نشان می دهد که نورونهای عضلات خانم ها نسبت به مردان واکنش کند تری نشان می دهند. تحقیقات نشان می دهد که عضله چهار سر ران خانم ها همانند آقایان به سرعت گرم نشده و به اصطلاح آتش نمی گیرد.
- شکاف بین مفاصل:
ACL از روی مفاصل و استخوان ها می گذرد. مطالعات نشان داده که انتهای استخوانها ی خانم ها زاوایای تیز تری دارند و ممکن است یکی از دلایل آسیب دیدگی باشد. آمار نشان داده که ورزشکار ان خانم این زاوایای تیز را تحت عمل جراحی قرار می دهند تا احتمال آسیب دیدگی کمتر شود .
- مواد ساختاری:
مواد ساختاری ACL خانم ها نسبت به مردان متفاوت می باشد.
- اندازهACL:
اندازه و ضخامت ACL خانم ها متفاوت با اندازه آنها در آقایان می باشد. که این تفاوت بر اساس اندازه وحجم عضلات آنها می باشد که تناسبی به وجود می آورد. در خانم های ورزشکار به علت اینکه عضلات آنها بیش از حد حجیم شده این تناسب اندازه ACL و حجم عضله بهم خورده و درصد آسیب را بالا می برد.
- قاعدگی و تغییرات هورمونی
خانم ها نسبت به آقایان دارای انعطاف بدنی بیشتری می باشند. تحقیقات نشان داده که دوره قاعدگی و تغییرات هورمونی و حتی مصرف قرص های ضد بارداری انعطاف مفاصل را بیشتر کرده که یکی از دلایل آسیب دیدگی می باشد. در یک تحقیق ۱۵ ساله مشخص شده که خانم ها در ابتدا و انتهای دوره خونریزی بیشتر در معرض آسیب دیدگی می باشند.
تمامی موارد ذکر شده در بالا به تنهایی باعث آسیب دیدگی نمی شود . بلکه مجموعه ای از دلایل و حتی دلایلی که هنوز شناخته نشده باعث آسیب دیدگی می شود.
چگونه در صد آسیب دیدگی را پایین بیاوریم؟
تنها راه کاهش این نوع آسیب دیدگی داشتن بدن آماده می باشد. افزایش آمادگی جسمانی قبل از شروع فصل درصدآسیب دیدگی را کاهش می دهد. تحقیقات نشان می دهد که آماده کردن بدن با فاصله ۶ هفته قبل از شروع فصل، چه از نظر آمادگی جسمانی و چه از نظر رژیم غذایی کمک بسیار شایانی در جهت آمادگی بدن و انعطاف پذیری بدن می کند که در نهایت از صدمه دیدگی جلوگیری می کند.
از دیگر روشهای جلوگیری از آسیب دیدگی اسکی کردن زیرکانه می باشد. به این معنی که نحوه آسیب دیدن و فشار های وارده را بشناسیم و در لحظه از این نیرو ها دوری کنیم . برای مثال در هنگام زمین خوردن مانع از زمین خوردن نشویم و بعد از پایان زمین خورد مبادرت به ایستادن مجدد کنیم.
روش دیگر استفاده از فیکس های جدید می باشد که در ناحیه پاشنه فیکس قابلیت جدا شدن نیز دارد. استفاده از این نوع فیکس ها تا ۷۵% از آسیب دیدگی جلوگیری می کند.
منبع: اینترنت
تهیه و تنظیم : رضا گلبازحق، مسئول کارگروه اسکی باشگاه کوه‌نوردی و اسکی دماوند
۱۱ دیدگاه