تاریخچه باشگاه دماوند

از بدو تاسیس باشگاه تاکنون، افراد متعددی تلاش نموده اند تا باشگاه را به جایگاه موفق کنونی آن برسانند. اما قطعا از این میان، نقش آقای منوچهر مهران – پدر کوه­نوردی ایران – در رشد ورزش کوه­نوردی در کشور و در نتیجه در شکل گیری باشگاه، نقشی ویژه و شاخص بوده است. ایشان گروههایی را به کوهها و غارهای ناشناخته ایران سرپرستی نمودند و سعی کردند تا علاقه مندان به کوه­نوردی را در ” باشگاه نیرو و راستی”، که خود موسس آن بود، گرد هم آورد. او در سال ۱۳۱۹ توانسته بود با پای پیاده در یک برنامه ۹ روزه از طریق اوین و تجریش به قله دماوند که در آن روزها ناشناخته بود برسد و پرچم ایران را برفراز قله به اهتزاز در آورد.

در سال ۱۳۲۳ گروهی را به قله دماوند هدایت کرد که در آن ۴۰ نفر عضویت داشتند. در فروردین ۱۳۲۴ و در سفری به شیراز با همراهی ۴۲ نفر توانسته بود به انتهای غار شاپور دست یابد. در مرداد همان سال با یک گروه ۷۱ نفره موفق به کشف انتهای غار “منان”گردید. او با راه اندازی این گروهها،شور و شوقی در بین ورزشکاران برای دستیابی به قله های مرتفع بوجود آورد. منوچهر مهران در سال ۱۳۲۶ به ناگاه در اثر سکته قلبی درگذشت و پس از آن همسرش منیر جزنی اداره باشگاه را بر عهده گرفت. در سال ۱۳۳۰ محمد کاظم گیلانپور، اولین کوه­نورد ایرانی بود که به شیوه نو کوه­نوردی را در فرانسه فرا گرفت و پس از بازگشت به ایران در کلاسی آموخته­های خود را به ۱۰ نفر از ورزیده ترین کوه­نوردان آن زمان منتقل کرد. در اولین دوره کلاس مربیگری ایران ۴ نفر از کسانی که بعدها از موسسان ” سازمان کوه­نوردی و اسکی دماوند شدند (محمد اعظمی، عیسی امیدوار، فرخ رحمدل و عبدالله رشتیان ) توانستند زیر بنای محکمی برای سازمان بنا کنند.

سال ۱۳۳۲، در روزهای پس از کودتای ۲۸ مرداد، به تحریک تیمسار خسروانی رئیس باشگاه تاج، باشگاه نیرو و راستی به بهانه ارتباط با حزب توده مورد آماج حملات اوباش کودتا قرار گرفته و دفتر آن غارت شد و متعاقبا از سوی فدراسیون وقت به طور رسمی فعالیت آن تعطیل اعلام شد. در آذرماه ۱۳۳۲، تعداد ۱۲ نفر از کوه­نوردان و مربیان باشگاه نیرو و راستی در پس قلعه شمیران جلسه ای ترتیب دادند و تاسیس یک سازمان کوه­نوردی جدید را به نام سازمان کوه­نوردی و اسکی دماوند اعلام کردند. ایشان تاریخ تاسیس سازمان دماوند را به طور سمبولیک ۲۹ مرداد ۱۳۳۲ اعلام کردند که اشاره­ای بود به تاریخ تعطیل شدن باشگاه نیرو و راستی. نام اعضای هیات موسس به شرح ذیل می باشد: شادروان محمد اعظمی، شادروان دکتر پرویز اقبالیان، عیسی امیدوار، شادروان محمد علی امینی، شادروان دکتر منوچهر جهانبگلو، شادروان نصرالله حقیقت، فرخ رحمدل، سید مهدی صدقی نژاد، ناصر فلاح، مهندس ابراهیم فرحبخشیان، شادروان فتح الله کریم خان زند و عبدالله رشتیان . امروز پس از ۵۷ سال از تاسیس باشگاه، ۶ تن از موسسان باشگاه در قید حیات اند و ۶ نفر به یادها پیوسته­ اند.

در زمان تاسیس سازمان دماوند، سرگرد یحیایی ریاست فدراسیون کوه­نوردی و محمدکاظم گیلانپور دبیری آن را بر عهده داشتند. سرگرد یحیایی از ورزشکارانی بود که دوره نظامی یک ساله کوه­نوردی را در فرانسه گذرانده بودند. او ترتیبی داد که سازمان کوه­نوردی دماوند در کاخ ورزش (شمال پارک شهر) سالنی داشته باشد. در اجرای این مقصود و برای آماده کردن ساختمان نیمه تمام کاخ، حتی از سربازان تحت امر خود استفاده کرد. در این سالن هر یک از گروههای کوه­نوردی برای خود دیواری داشت و وسایلش را در کنار آن دیوار قرار می داد. به این ترتیب سازمان کوهنوردی و اسکی دماوند صاحب دیواری در سالنی از کاخ گردید. با افزایش تعداد اعضا و عدم گنجایش ساختمان کاخ، اعضای سازمان دماوند به مکان جدیدی نیاز پیدا کردند. به همین علت به بوستان ورزشی (واقع در ضلع غربی ورزشگاه امجدیه) نقل مکان کردند و عنوان “سازمان کوه­نوردی و اسکی دماوند – باشگاه بوستان ورزش” را اختیار کردند. نهایتا این سازمان در سال ۱۳۴۲ به محل کنونی باشگاه منتقل شد و کمی بعد نام آن نیز به “کلوپ کوه­نوردی و اسکی دماوند ” تغییر کرد. علت این تغییر نام این بود که مکانهایی که عنوان سازمان را یدک می­کشیدند باید زیر نظر فدراسیون کوه­نوردی فعالیت می­کردند درحالی­که باشگاهها و کلوپها زیر نظر تربیت بدنی! پس از انقلاب اسلامی و در سال ۱۳۶۰با تغیر قوانین، نام کلوپ به گروه و در سال ۱۳۷۳ نیز، در قالب مجوز جدیدی که از سازمان تربیت بدنی دریافت شد گروه به باشگاه کوه­نوردی و اسکی دماوند تغیر نام داد که تا به امروز با این عنوان به فعالیت خود ادامه داده است. همچنین در سال ۱۳۸۴ با تغیر اساسنامه باشگاه، مالکیت آن در قالب موسسه غیرتجاری و غیر انتفاعی “موسسه ورزشی باشگاه کوهنوردی و اسکی دماوند” تثبیت شد و از آن پس، آن دسته از اعضای باشگاه که بالای ۱۰ سال سابقه داشته و عضو جاوید شده باشند به عنوان سهامداران موسسه و باشگاه شناخته می­شوند.

باشگاه دماوند، از ابتدای تاسیس تاکنون، علاوه بر تغییر نام، فراز و نشیبهای فراوانی را پشت سر گذاشته و خاطرات تلخ و شیرین بی­شماری را در دفتر خاطرات خود ثبت کرده است و همچنان به عنوان قدیمی­ترین عضو خانواده کوه­نوردی ایران به فعالیتهای خود در زمینه های مختلف کوه­نوردی و اسکی ادامه می­دهد. تا به امروز بالغ بر ۱۰۰۰ نفر با گذراندن دوره های آموزشی به عضویت رسمی باشگاه در آمده­اند و کثرت و کیفیت برنامه های کوه­نوردی انجام شده و تواناییهای فنی اعضای باشگاه، تاثیری ماندگار در تاریخ کوه­نوردی ایران داشته است. همچنین باشگاه در دوره­های مختلف با انتشار جزوات و طرح درسهای آموزشی و نشریات عمومی همچون راهیان کوه (به مدیر مسئولی داوود زکی­پور و سردبیری فتح­الله کیایی­ها) و آوای دماوند همواره در عرصه­­های فرهنگی و آموزشی کوه­نوردی تلاشی ارزشمند داشته است.

در زمینه اجتماعی، پیوندهای عمیقی اعضا و نسلهای متعدد پرورش یافته در این باشگاه را به هم پیوسته است و در مسائل روزمره نیز اعضای باشگاه با روابط حمایتی پشتیبان یکدیگر هستند که می­ توان به ایجاد صندوق قرض الحسنه­ای اشاره کرد که از اعضای جوان برای اجرای برنامه­ های پر هزینه کوه­نوردی و از سایر اعضا به هنگام مشکلات مالی و معیشتی حمایت می­کند.

در زمینه آموزشی باشگاه همواره از روابط فعالی با کوهنوردان فرانسوی و مدرسه کوهنوردی شامونی برخوردار بوده است جنانکه در سالهای اخیر دو بار نسبت به اعزام اعضای باشگاه به فرانسه اقدام کرده و یک دوره نیز با دعوت از تعدادی از مربیان فرانسوی، برای تعداد زیادی از کوه­نوردان دوره صعود دیواره­های بلند برگزار نمود.

در زمینه فعالیتهای ورزشی، باشگاه دماوند در رشته­های مختلفی همچون سنگ­نوردی، یخ­نوردی، غارنوردی، اسکی، صعودهای زمستانی، هیمالیانوردی و اجرای برنامه های برون­مرزی فعالیتهای چشمگیری داشته و دارد که ذیلا بر تعدادی از کارهای شاخص باشگاه دماوند در ۵۷ سال گذشته مروری کوتاه خواهد شد:

• سال ۱۳۳۵ اولین صعود ایرانیان بر قلل هیمالیا با صعود عیسی امیدوار از موسسین باشگاه دماوند به همراه برادرش عبدالله امیدوار بر قله نورسینگ به ارتفاع ۵۵۰۰ متر در منطقه سکیم هند انجام شد.
• سال ۱۳۳۷ اولین صعود زمستانی قله علم کوه با توسط ۲ تن از اعضای باشگاه به نامهای باقر زیارتی و رضا اکینچه و حضور چند کوه­نورد دیگر تهرانی انجام شد.
• سال ۱۳۴۲ اولین تیم صعود قلل بزرگ اروپا با حضور محمد اعظمی، رضا اکینچه، ناصر فلاح و ثارالله زرین قلم موفق شدند قلل مونبلان و ماترهورن را صعود کنند.
• سال ۱۳۴۴ بهمن ناصحی و جهانگیر امام برای اولین بار دره یخار دماوند را صعود کردند.
• سال ۱۳۴۴ اولین شب مانی زمستانی بر قله دماوند توسط مهری زرافشان، ناصر گارسچی، عباس علیزاده و حمزه کوهنورد اهل رینه انجام شد. همچنین در این برنامه، مهری زرافشان اولین زن ایرانی بود که موفق به فتح زمستانی قله دماوند می­شد.
• سال ۱۳۴۵ مهری زرافشان به عنوان اولین زن ایرانی موفق به صعود گرده آلمانها در علم کوه و دیواره تخت چال در تخت سلیمان شد.
• سال ۱۳۴۶ غار فنی اسپهبد خورشید ( کیجاکچال) برای اولین بار به سرپرستی بهمن ناصحی پیمایش شد.
• سال ۱۳۴۷ عیسی امیدوار به عنوان اولین ایرانی قله کلیمانجارو، بام آفریقا را فتح کرد.
• سال ۱۳۴۸ سه نفر از اعضای باشگاه به نامهای محمد بیگلو، رضا بازرگان و وینیک امیریان در المپیک زمستانی کورتینوی ایتالیا شرکت کردند.
• سال ۱۳۵۴ اولین صعود زمستانی یال شمالی دماوند با حضور علیرضا اسکندانی، مجتبی مظاهری، فتح الله کیائیها و بهروز باباجانی انجام شد.
• سال ۱۳۵۵ اولین صعود زمستانی یال شرقی دماوند با حضور داوود زکی­پور، علیرضا اسکندانی، مجتبی مظاهری، فتح الله کیائیها، بهروز رئیسی و علی باباجانی انجام شد.
• سال ۱۳۵۶ تیم مستقل باشگاه دماوند برای صعود قله گاشربروم ۱ به ارتفاع ۸۰۶۷ متر راهی پاکستان شد. اعضای تیم را مجتبی مظاهری، داوود زکی­پور، فتح الله کیائیها، علیرضا اسکندانی، بهروز باباجانی و احمد خیامی تشکیل می­دادند. ایشان در یک تلاش طاقت فرسا و در حالی که به تنهایی در منطقه فعالیت می کردند توانستند تا ارتفاع ۷۱۰۰ متری این قله را صعود کنند.
• سال ۱۳۵۷ مجتبی مظاهری و علی محمدپور با انتخاب در تیم ملی کوه­نوردی کشور، برای صعود قله اورست از مسیر شمالی تلاش کردند.
• سال ۱۳۵۷ با تلاش فراوان گروهی از سنگنوردان باشگاه، به منظور فراهم کردن زمینه صعود زمستانی دیواره علم کوه، دو عدد طاقچه مصنوعی در مسیر لهستانیهای دیواره علم کوه نصب شد.
• سال ۱۳۶۰، اولین صعود یخچال شمالی سبلان به سرپرستی ماشاالله بردیان و حضور علی شکرآبی، سعید جواهرپور و احمد غلامی صورت پذیرفت.
• در بهمن ماه ۱۳۶۰، چهار تیم از ۴ تیغه شمالی، جنوبی، غربی و شرقی دماوند اقدام به صعود همزمان نمودند. تیم شرقی به سرپرستی داوود زکی­پور و حضور بهروز باباجانی، رضا پیشداد، داوود نادری و احمد غلامی و تیم جنوبی به سرپرستی علیرضا اسکندانی و حضور علی شکرآبی، ایوب سرخانزاده و سپهرداد صالحی پس از صعود، اقدام به شب مانی در قله دماوند کردند. تیم شمالی به سرپرستی فتح الله کیائیها و همراهی مرتضی دزفولی و فرنوش سینایی قله را فتح کرده و از همان مسیر بازگشتند و تیم غربی به سرپرستی حسن زرین قلم تا ارتفاع نزدیک قله صعود کرد. همچنین داوود زکی­پور و علیرضا اسکندانی در بازگشت، یخچال شرقی دماوند را با اسکی پایین آمدند.
• سال ۱۳۶۲ باشگاه دماوند با اعزام یک گروه بزرگ، نخستین تلاش برای صعود زمستانه دیواره علم کوه را در تاریخ کوهنوردی ایران رقم زد.
• زمستان سال ۱۳۶۷ فرشاد خلیلی و مجید مصلحی موفق شدند مسیری نو بر گرده شمالی آزادکوه گشایش کنند.
• دی ماه سال ۱۳۶۸، برای اولین بار دیواره شاخ بزرگ قله جوپار به سرپرستی حسین رضادوست و حضور حمید دانایی با یک شب مانی روی دیواره صعود شد.
• سال ۱۳۶۹ مسیر لهستانیها بر دیواره علم کوه موسوم به مسیر ۴۸، پس از ۲۱ سال توسط تیم باشگاه دماوند بازگشایی شد. سرپرستی این تیم را سیاوش ولی­زاده بر عهده داشت و صعود نهایی به سرطنابی عباس علی­نژاد صورت پذیرفت.
• سال ۱۳۶۹ نخستین صعود زمستانی یال داغ دماوند توسط فرشاد خلیلی و سلیم شالوم به انجام رسید.
• سال ۱۳۷۱ اولین پیمایش زمستانه خط الراس شاه البرز از طالقان به الموت به سرپرستی فرشاد خلیلی انجام شد.
• سال ۱۳۷۳ فرشاد خلیلی با انتخاب در تیم دیواره نوردی کشور موفق به گشایش مسیر بر دیواره دمیرکازیک ترکیه شد.
• سال ۱۳۷۳ نخستین صعود زمستانه گرده شمالی سن­بران به سرپرستی فرشاد خلیلی انجام شد.
• سال ۱۳۷۵، نخستین و تنها صعود زمستانی یال یخار دماوند توسط فرشاد خلیلی و مجید مصلحی انجام شد.
• سال ۱۳۷۶ فرشاد خلیلی با عضویت در تیم گروه آرش موفق شد قله دشوار راکاپوشی را به ارتفاع ۷۷۸۸ متر در هیمالیای پاکستان صعود کند.
• سال ۱۳۷۷ عباس علی­نژاد با عضویت در تیم ملی کوه­نوردی بر روی قله اورست از مسیر جنوبی تلاش کرد.
• سال ۱۳۷۹ فرشاد خلیلی به عنوان راهنمای یک تیم ایتالیایی در گشایش مسیری جدید بر دیواره علم­کوه شرکت جست.
• سال ۱۳۸۰، نخستین صعود زمستانی دیواره شاخک علم کوه به سرپرستی حسن جواهرپور و سرطنابی کاظم فریدیان در قالب برنامه فدراسیون کوهنوردی صورت پذیرفت.
• سال ۱۳۸۰، نخستین پیمایش زمستانی خط الراس خرسنگ به آزادکوه به مدت پیوسته ۱۰ روز، به سرپرستی حامد کرامت و حضور احمد قنبری انجام شد.
• سال ۱۳۸۱ لیلا اسفندیاری به عنوان اولین زن ایرانی موفق به پیمایش کامل غار پراو شد.
• سال ۱۳۸۲ امیرحسین جابرانصاری به اتفاق مهدی اعتمادفر کوه­نورد تهرانی موفق شد قله لنین را به ارتفاع ۷۱۳۶ متر صعود کند.
• سال ۱۳۸۳ امیرحسین جابرانصاری به اتفاق مهدی اعتمادفر به عنوان اولین ایرانیان بر قله برودپیک به ارتفاع ۸۰۴۷ متر در قراقروم پاکستان تلاش کردند. در این برنامه اعتماد فر قله اصلی و جابر انصاری قله میانی رابه ارتفاع ۸۰۲۸ متر صعود کرد.
• سال ۱۳۸۳ نخستین پیمایش زمستانی خط الراس تیغه­ای سرخاب به سرپرستی سهند عقدایی و با حضور حسین ابوالحسنی و مهدی فرهادی انجام شد.
• سال ۱۳۸۴ قله میانی برودپیک در قراقروم پاکستان به ارتفاع ۸۰۲۸ متر، توسط کاظم فریدیان صعود شد.
• سال ۱۳۸۴ فرشاد خلیلی با سرپرستی تیم امید کوه­نوردی کشور موفق به صعود قله اسپانتیک به ارتفاع ۷۰۲۷ متر در قراقروم پاکستان شد.
• سال ۱۳۸۵ امیرحسین جابرانصاری به اتفاق مهدی اعتمادفر به عنوان اولین ایرانیان بر قله دائولاگیری به ارتفاع ۸۱۶۷ متر در هیمالیای نپال تلاش کردند.
• سال ۱۳۸۵ حامد کرامت موفق شد قله ۷۰۱۰ متری خان­تانگری را در کشور قرقیزستان صعود کند.
• سال ۱۳۸۵ لیلا اسفندیاری و منیر رفیعی اولین زنانی بودند که توانستند در صعودی مستقل از حضور مردان، دیواره علم کوه را صعود کنند.
• سال ۱۳۸۶، نخستین و تنها صعود ایرانی دشوارترین کوه جهان، قله K2 به ارتفاع ۸۶۱۱ متر توسط کاظم فریدیان انجام شد.
• سال ۱۳۸۶ پرستو ابریشمی و شیما شادمان قله موستاق آتا را به ارتفاع ۷۵۴۶ متر در کشور چین صعود کردند.
• سال ۱۳۸۶ تیم ملی کوه­نوردی کشور با حضور سه تن از اعضای باشگاه سعید جواهرپور ( سرپرست)، امیرحسین جابرانصاری (مسئول فنی) و حامد کرامت بر قله برودپیک به ارتفاع ۸۰۴۷ متر در قراقروم پاکستان تلاش کرد.
• سال ۱۳۸۶ حسین ابوالحسنی و حامد مهرزاد موفق شدند قله لنین را به ارتفاع ۷۱۳۶ متر صعود کنند.
• سال ۱۳۸۷، تیمی از باشگاه دماوند موفق به صعود قله دشوار نانگاپاربات به ارتفاع ۸۱۲۶ متر شد. در این برنامه، لیلا اسفندیاری، کاظم فریدیان، سهند عقدایی، حسین ابوالحسنی و یکی از کوهنوردان کرج به نام احسان پرتوی نیا موفق به صعود قله شدند.
• سال ۱۳۸۷ حسین بلند اختر موفق شد قله لنین را به ارتفاع ۷۱۳۶ متر صعود کند. در این سال عباس علی­نژاد، پرستو ابریشمی و حمید عسگری نیز بر قله لنین تلاش کردند.
• سال ۱۳۸۷ حسن جواهرپور، امیرحسین جابرانصاری و منوچهر رحمانی قله کورژونفسکایا را به ارتفاع ۷۱۰۵ متر در کشور تاجیکستان صعود کردند.
• سال ۱۳۸۷ فرشاد خلیلی با سرپرستی تیمی بر قله موستاق آتا به ارتفاع ۷۵۴۶ متر در کشور چین، قله را صعود کرده و با اسکی پایین آمد.
• سال ۱۳۸۸ کاوه کاشفی به عنوان سرپرست تیم هیات کوه­نوردی تهران تلاش موفقیت آمیزی بر قله گاشربروم ۲ به ارتفاع ۸۰۳۵ متر در قرارقروم پاکستان انجام داد. در این برنامه یکی دیگر از اعضای باشگاه به نام حمید سنجری نیز عضویت داشت.
• سال ۱۳۸۸ فرشاد خلیلی تیمی از هیات کوه­نوردی سراب را برای صعود قله گاشربروم ۲ سرپرستی کرد. در این برنامه ۴ تن از اعضا موفق به صعود قله شدند.
• سال ۱۳۸۸ پرستو ابریشمی با عضویت در تیم بانوان هیات تهران موفق شد قله اسپانتیک به ارتفاع ۷۰۲۷ متر را در قراقروم پاکستان صعود کند.
• سال ۱۳۸۸ کوروش نگهبان و جعفر ناصری موفق شدند قله موستاق آتا را به ارتفاع ۷۵۴۶ متر در کشور چین صعود کند.
• سال ۱۳۸۹ لیلا اسفندیاری در اقدامی مستقل تلاشی برای صعود قله K2 انجام داد که توانست تا ارتفاع ۷۶۰۰ متری این کوه دشوار صعود کند.
• سال ۱۳۸۹ محمدرضا رضایی و جعفر ناصری با انتخاب در تیم امید هیات کوه­نوردی تهران موفق شدند قله نان را به ارتفاع ۷۱۳۵ متر در هیمالیای هندوستان صعود کنند.
• سال ۱۳۸۹ حمید سنجری موفق شد قله نوشاخ را به ارتفاع ۷۴۸۰ متر در هندوکش افغانستان صعود کند.
• سال ۱۳۹۰ لیلا اسفندیاری که برای صعود به قله‌های گاشربروم ۱و۲ که به این کوهستان رفته بود، در دومین تلاش خود، در ساعت ۱۴:۱۵ظهر جمعه مورخ ۳۱ تیر ۱۳۹۰ (۲۲ ژوئیه ۲۰۱۱) موفق می‌شود قله گاشربروم ۲ را صعود کند. اما در حین فرود دقایقی بعد در بازگشت تیمی (۶ مرد و لیلا) از قله به سمت کمپ ۳، در حدود ساعت ۱۴:۳۰ دو نیم بعد از ظهر به دلیل خستگی و از دست دادن تعادل خود از مسیر دشوار یخی زیر قله سقوط می‌کند و در حدود ارتفاع۷۸۰۰ متری در مکانی خارج ازمسیر در میان صخره‌ها، بین دو شیب یخی متوقف می‌شود و پیکر او دردل کوهستان به آرامش ابدی میرود .
• سال ۱۳۹۱نخستین صعود تیمی از ایران به برج بی نام ترانگو (Trango (Nameless) Tower) درشنبه ۲۴ تیرماه ۱۳۹۱ اتفاق افتاد وچهار دیواره‌نورد ایرانی پس از تلاشی بسیار و پشتیبانی ۱۰ همنورد خود بر بلندای برج بی‌نام ترانگو ایستادند. در این برنامه از اعضای باشگاه حسین بلند اختر بعنوان مسؤل فنی تیم –مهدی فرهادی و علی کریمی شرکت داشتند .
• سال ۱۳۹۲ صعود زمستانی دیواره علم کوه، مسیر ۴۸ لهستان دردیواره شمالی «علم کوه»با موفقیت انجام شد و مهدی فرهادی از اعضای باشگاه موفق شد در قالب تیمی هفت نفره به این موفقیت نائل گردد. شایان ذکر است که این برنامه موفق به دریافت کلنگ نمادین بهترین صعود سال ۹۲گردید.
• سال ۱۳۹۲پویا کیوان از اعضای فعال و جوان باشگاه به همراه آیدین بزرگی و مچتبی جراحی در قالب تیمی از باشگاه آرش تهران با فتح قله‌ی برودپیک از مسیری جدید، «مسیر ایران» را ثبت و پرچم سه رنگ کشور را به اهتزاز در آوردند این سه کوهنورد ایرانی ۲۷ تیر ۱۳۹۲ بعد از صعود به قله هنگام بازگشت مسیر را گم کرده و ناپدید شدند .
• سال ۱۳۹۳ایرج روغنچی دوچرخه سوار بین المللی کشور و عضو باشگاه با شعار «یک دریا، پنج ملت دوست» کشورهای حاشیه دریای خزر ( ۹ هزار کیلومتر ) را رکاب زد.